Olgu İle Kurgu Arasında Eş'ari Geleneğin Şiilik Algısı

BUGÜN ŞİÎ-SÜNNÎ İLİŞKİLERİNDE BİR GERİLİM HÂKİMDİR. İSLAM DÜNYASINDA EN ÇOK MÜNTESİBİ BULUNAN İKİ MEZHEP ARASINDAKİ SOSYO-POLİTİK İLİŞKİLER, YALNIZCA MENSUPLARININ DEĞİL, BÜTÜN İSLAM’IN KADERİNİ ETKİLEYEBİLECEK BİR MAHİYET ARZ ETMEKTEDİR. BU GERİLİMİN ARKA PLANINDA GÜNCEL SİYASÎ TARTIŞMALARIN BULUNDUĞUNDA KUŞKU YOKSA DA HİÇ KUŞKUSUZ DAHA KÖKLERİNDE KARŞILIKLI ALGI PROBLEMLERİ YATMAKTADIR. BU YÜZDEN İKİ MEZHEP ARASINDAKİ İHTİLAFLARI KÖRÜKLEYEN OLUMSUZ ALGININ TARİHSEL KÖKLERİNİ TESPİT ETMEK, MÜSLÜMANLARIN BİRBİRLERİNE BAKIŞLARINDAKİ SORUNLU BAKIŞ AÇILARINI ORTAYA KOYMAK VE BÖYLECE ATALARINDAN MİRAS ALDIKLARI PARADİGMALARLA HESAPLAŞMALARINI SAĞLAMAK, SADECE AKADEMİK BİR MERAK DEĞİL, AYNI ZAMANDA TOPLUMSAL BİR GÖREV TEŞKİL ETMEKTEDİR. ELİMİZDEKİ ESER, SÖZ KONUSU BAKIŞ AÇISININ ORTAYA ÇIKARDIĞI BİR DOKTORA TEZİDİR. İSLAM MEZHEPLERİ TARİHİ’NİN EN VELÜT GELENEKLERİNDEN BİRİSİ OLAN EŞʻARÎ GELENEĞİN ŞİÎLİK ALGISININ MAHİYETİNİ, TARİHSEL KÖKLERİNİ VE SORUNLU YÖNLERİNİ TESPİT ETMEYE ODAKLANMAKTADIR. ÇÜNKÜ BU GELENEK, BUGÜN DAHİ MEZHEPLER ÜZERİNE YAPILAN ARAŞTIRMALARIN EN TEMEL REFERANS KAYNAKLARI ARASINDA YER ALMAKTA VE ÇOK SAYDA İNSANIN MEZHEPLERE BAKIŞININ GENEL ÇERÇEVESİNİ BELİRLEMEYE DEVAM ETMEKTEDİR.