Hukuki Açıdan Elektronik Para

Kitabın ilk baskısının yayımlanmasının üzerinden geçen sürede ülkemizde elektronik para ve ödeme hizmetleri alanında bir çok değişiklik gerçekleşmiştir. Bu kapsamda gerçekleşen en önemli gelişme 27 Haziran 2013 tarih ve 28690 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6493 sayılı Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Kanundur. Bu Kanun ile ülkemizde ödeme ve elektronik para hizmetleri sağlıklı bir mevzuat yapısına kavuşturulmuştur. AB direktifleri ile paralel düzenlemeler içeren söz konusu Kanun, ödeme ve elektronik para piyasalarına ilişkin olarak genel hükümler içermekte olup, ayrıntılı düzenlemeler Kanuna dayanılarak çıkarılan ikincil düzenlemelerde yer almıştır. Bu çerçevede T.C. Merkez Bankası tarafından hazırlanan ve 28 Haziran 2014 ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemlerinin Gözetimi Hakkında Yönetmelik; Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından hazırlanan ve 27 Haziran 2014 tarih ve 29043 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para İhracı ile Ödeme Kuruluşları ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Yönetmelik ile yine Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından hazırlanan Ödeme Kuruluşları ve Elektronik Para Kuruluşlarının Bilgi Sistemlerinin Yönetimine ve Denetimine İlişkin Tebliğ yürürlüğe konmuştur. Kanunun öngörmüş olduğu geçiş süresi 27 Haziran 2015 tarihi itibari ile dolacak olup, Türkiye piyasasında faaliyet göstermek isteyen mevcut kuruluşlar Kanun ve ilgili mevzuatın getirdiği şartları yerine getirmek suretiyle faaliyetlerine devam edebilecek; belirtilen süre içinde durumunu uygun hale getiremeyen ve faaliyet izni başvurusu yapmayan kuruluşlar ile faaliyet izni başvurusu reddedilen kuruluşlar ise Türkiye'deki faaliyetlerini sonlandırmak zorunda kalacaklardır. Diğer taraftan, piyasaya girmek isteyen kuruluşlar yeni düzenlemeler çerçevesinde artık ilgili kurumlardan (ilgisine göre Merkez Bankası veya BDDK) faaliyet izni almak zorundadır. Gerek Kanunun ve gerekse Kanuna dayanılarak çıkarılan düzenlemelerin içeriğine bakıldığında ülkemizde faaliyette bulunan kuruluşlar ve çalışanları ile danışman ve hukukçular için çok sayıda yeni kurum ve kavramların bulunduğu görülmektedir. Söz konusu kurum ve terimlere ilişkin henüz yeterli düzeyde akademik çalışma bulunmamaktadır. Literatürdeki bu boşluğu bir nebze olsun doldurmak amacıyla kitaba Kanun ve ilgili düzenlemeleri içeren yeni bir bölüm eklenmiş; bu bölümde özellikle kaynak teşkil eden uluslar arası düzenlemelerden hareketle yeni kurum ve kavramlara ilişkin açıklamalar ve yorumlara yer verilmiştir. Bu bölümde ayrıca Kanun’un uygulanmasında önemli bir yer teşkil eden idari yaptırımlar ve ceza hükümleri de tüm yönleriyle değerlendirilmeye çalışılmıştır