Yol Ayrımındaki Gençlik

Yıllar önce, çocukluğumun geçtiği şehirde, duvarın üzerine çıkıp şehrin ışıklarını, arkadaşlarımızla birlikte izler, hayal kurardık. Deniz mavisi Chevrolet – Impala, üstü açık bir arabamızın olmasını hayal ederdik. Arkadaşlarımızla birlikte bir gün zengin olacağımıza inanırdık. Bazı arkadaşlarımız yetişkin olduklarında kumar oynamaya, altın arama ve bazı yasadışı işlere girdiler. Bir kısmı yaşam hakkını kaybetti. Ben de o hayal kuranlar arasındaydım. Ben de zengin olmak, Chevrolet – Impala sahibi olmak istiyordum. Çocuk beynimde bunların bir hayal olduğunu biliyordum. Hayallerimizi ağaçtaki beş kuşa benzetirdim. Ayağa kalkıp kuşları yakalamak için koşarsam, kuşlar kaçar ve amacıma ulaşamazdım. Amacıma ulaşamazsam, tüm beklentilerim, hayallerim suya düşerdi, kaybederdim. Arkadaşlarım hayallerine ulaşmak için ağaca doğru koşup kuşları yakalamak istediler. Ben koşmadım, ayağa bile kalkmadım. Onlardan farklı olarak ben kafesteki kuşu besledim. Kafesteki kuş, diplomaydı. Diploma hayallere ulaşmanın en garantili yoluydu. Hayallerin olması önemli ancak hayallere ulaşmak için doğru stratejiyi seçmek ve doğru yere yatırım yapmak daha önemli.