İbaziler’de Davet Yöntemi

“TOPLUM CEMAATİN TEMEL DAYANAĞIDIR.” İBÂZİLER’İN SİSTEMATİK METODU, TEMELDE KOLEKTİFLİK ÜZERİNE KURULUR. BUNUN ANLAMI, “SAVAŞ İLE BARIŞ, ZAFER İLE ZUHÛR, GİZLİLİK İLE KİTMÂN” GİBİ TOPLUM İLE İLGİLİ TÜM DURUMLARDA GERÇEK AĞIRLIĞIN TOPLUMA VERİLMESİDİR. İBÂZÎ CEMAATLERİN SEÇTİKLERİ BU YÖNELİM, İSTİŞAREYE (ŞÛRÂ) TEŞVİK EDEN, YARDIMLAŞMA, DAYANIŞMA VE -BENCİLLİK İLE HODBİNLİĞE YER OLMAYAN- İSLAM TOPLUMUNU GÜÇLENDİRECEK HER ESAS ÜZERİNE KURULU OLAN İSLAM ŞERÎATININ DERİN ANLAYIŞINDAN GELMEKTEDİR. İBÂZİLER’İN BU KOLEKTİF METODU UYGULAMAYA OLAN TUTKULARI, MUHTEMELEN İÇERİSİNDE DOĞDUKLARI SİYASÎ KOŞULLARIN BİR NETİCESİDİR. BU KOŞULLAR, SÜREKLİ KOVUŞTURMA, SÜRGÜN VE ZORBAYA MARUZ KALMIŞ TARİHLERİNİ DAMGALAMIŞTI. BU NEDENLE TOPLUM UNSURLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ BAĞLARINI KUVVETLENDİRMEK GEREKİYORDU. ZİRA TOPLUM ARASINDAKİ İLİŞKİ VE KAYNAŞMA, SÜREKLİ SAYI ÜSTÜNLÜĞÜYLE GALİP GELEN DÜŞMANA KARŞI SAFLARI GÜÇLENDİRİR. İŞTE BU METOT, İMAM VEYA YÖNETİCİ SEÇİMİNDE İBÂZÎ DÜŞÜNCESİNE GEREKLİ KARŞILIĞI VERİYORDU. BİLİNDİĞİ ÜZERE İBÂZİLER’İN “TAKVA VE UYGUNLUĞU” YÖNETİMİN VAZGEÇİLMEZ KRİTERLERİKILMASI, TARİHLERİ BOYUNCA CEMAATLERİNİN VE DEVLETLERİNİN KURULUŞ ESASLARINDAN BİRİ OLMAYA DEVAM ETMİŞTİR. İBÂZİLER TOPLULUMLARINI “TOPLUMU, HER ŞEYDEN ÜSTÜN TUTAN” BU PERSPEKTİFE UYGUN BİR ŞEKİLDE ORGANİZE ETMEYE ÇALIŞMIŞLARDIR.